پژواک برخی اندرزهای پیشینیان در کتاب قابوس‌نامه

چند متن کوچک پهلوی (اندرزهای پیشینیان و جز آن)

بازنمایی اندرزهای اردشیر ساسانی در قابوسنامه (بر اساس مراحل سه‌گانه حکمت عملی)

اندرزها و حکمت­های اردشیر ساسانی از لحاظ تربیتی چنان ارزشمند بود که علاوه بر کاربرد و استفادۀ فراوان در دورۀ ساسانی، در دورۀ اسلامی نیز به منزلۀ منشوری برای فرمانروایان و منبعی غنی برای نویسندگان ادب و اخلاق و تاریخ به شمار می­رفت. قابوسنامه از نصیحت­نامه­های نگاشته شده در قرن پنجم هجری است.موضوعات متنوع تربیتی قابوسنامهنشانگر آن است که عنصرالمعالی در نگارش آن، به منابع متعددی نظر داشته؛ بنابرا...

جستاری در مأخذشناسی برخی از اندرزهای بوستان

سعدی از شاعرانی است که برای موعظه و ارشاد مردم جایگاه ویژه‌ای قائل شده‌است و از میان آثارش، سراسر بوستان را به پند و اندرز در موضوعات مختلفِ حکمی و اخلاقی اختصاص داده‌اسـت؛ یقیناً وی در سرودن این اثر و بیان نکات اخلاقی آن، مستقیم یا غیرمستقیم تحت تأثیر برخی منابع پیش از خود قرار گرفته‌است واحیاناًاز مطالب آن‌ها استفاده‌هایی نیز کرده‌است. هدف اصلی این گفتار آن است که به بررسی زمینه و منشأ اندرزهای ...

بررسی و مقایسة قابوسنامه و انیس النّاس(تحریری دیگراز قابوسنامه)

قابوسنامه ازآثار برجستة نیمة دوم قرن پنجم هجری است و یکی از شاهکارهای ادب تعلیمی به شمار می رود که بسیاری از آداب اجتماعی و فرهنگ کهن ایران را دربردارد. از زمان نوشتن قابوس نامه تا دوره های متأخّر، آثار فراوانی به پیروی از این کتاب نگاشته شده است؛ یکی از این آثار که در دورة تیموری نوشته شده وکمتر در حوزه های پژوهشی از آن سخن به میان آمده، «انیس النّاس» از نویسنده­ای کمتر شناخته شده به نام «شجاع» ...

نظام‌های گفتمانی در حکایت‌های قابوسنامه

نشانه‌ معنا شناسی یکی از رویکرد های جدید در شناسایی و تحلیل نظام‌ های زبانی به شمار می‌ رود که در تعامل با دیگر رویکرد های پژوهشی می‌ تواند به عنوان رهیافتی میان‌ رشته‌ ای در حوزه‌ های ادبی مورد استفاده قرار گیرد . این پژوهش در پی آن است که با رویکرد نشانه‌ معنا شناختی به توصیف و تبیین نظام‌ های گفتمانیِ موجود در حکایت‌ های قابوس نامه بپردازد و با مقایسة نشانه‌ معناهای موجود در این حکایت‌ ها ، م...

پس رو پیشینیان سخن منیرلاهوری

مقاله ی پیش رو، جُستار و درنگی در آرا و احوال ابوالبرکات منیر لاهوری، نظم پرداز و نثر نویس توانای قرن یازدهم، در سرزمین هند است، وی بانگاهی نقادانه به سبک هندی و با بهره­گیری از پیشینیان سخن، آگاهانه از سبک هندی رویگردان شد و برای نخستین بار، از فارسی زبانان ایرانی الاصل که با پیروی از طرز تازه ، موجد و مروج سبک هندی بودند، به سختی انتقاد نمود و برای نشان­ دادن توانمندی زبان اربابان سخن، دو قرن ...